De introductie van de Euro en Operatie Zelfbedrog: Hoe sluwe politici het Europese volk om de tuin leidden




Pas vrijgegeven Duitse staatsdocumenten tonen aan dat de founding fathers van de euro maar al te goed wisten, welke risico’s en gevaren verbonden waren aan de introductie van een eenheidsmunt, de Euro... Maar economische details moesten wijken voor politieke overwegingen.


Vooral de inclusie van Italië in de monetaire unie was voor vele experts een zet, die economisch geen steek hield, blijkt uit documenten waarop het Duitse magazine Der Spiegel beslag kon leggen. Desondanks werd Rome toch uitgenodigd om toe te treden, puur uit politieke motieven. Daarmee schiep de Unie meteen een precedent: ook de nog twijfelachtigere toetreding van Griekenland vormde twee jaar later geen probleem meer. 

Bewijzen
De documenten bewijzen wat velen al langer wisten: dat economische data en financiële statistieken weinig uitmaakten voor politici, die het volk wijsmaakten dat ze de economische ontwikkeling volledig naar hun hand konden zetten. 

‘Operatie Zelfbedrog’
“Operatie Zelfbedrog” begon in december 1991 in Maastricht. De Europese staats- en regeringshoofden kwamen er samen om een akkoord te sluiten over de introductie van een eenheidsmunt tegen 1999. Toen al was de Duitse regering op de hoogte van de boekhoudkundige trucs van Italië om op papier te voldoen aan de vereisten van de toetreding. Men was er ook van op de hoogte dat zowel Italië als België druk hadden uitgeoefend op hun centrale banken om valse cijfers te publiceren en de realiteit rooskleuriger voor te stellen dan ze in werkelijkheid was.

Enorme risico’s
In Maastricht werd overeengekomen dat geen enkele lidstaat een schuld van meer dan 60% van zijn bruto binnenlands product mocht hebben. De schuld van Italië was echter dubbel zo groot en toonde amper tekenen van beterschap.
Verscheidene experts in de Duitse regering wezen in de aanloop naar 1998 al op de 'enorme risico’s' van de 'Italiaanse schuldenberg.' Het politieke motto van kanselier Helmut Kohl was echter “Niet zonder de Italianen”, want Italië had - omdat het één van de stichtende leden van de Unie was - een soort van “legale claim” op inclusie in de monetaire unie.
Eens de deadline verstreken, voldeed de Italiaanse boekhouding aan de Maastricht-criteria. Met dank aan een reeks creatieve boekhoudtrucs en buitengewone omstandigheden. De begroting werd nooit structureel in evenwicht gebracht. Toch bevestigde de voorloper van Eurostat in de lente van 1998 de Italiaanse cijfers. 

Regering op de hoogte
Kort daarna begon Italië met het terugschroeven van de besparingen. De Bundesbank en de Duitse regering waren daarvan op de hoogte. De Italiaanse begroting van 1999 toonde dat “extra belastinginkomsten gebruikt werden voor nieuwe uitgaven, eerder dan om de tekorten aan te zuiveren.” Een situatie die verergerde sinds Romano Prodi werd vervangen door de voormalige communist Massimo d’Alema. 

Alarmkreten genegeerd
Een paar weken voor de lancering van de euro stuurde de financiële attaché van de Bundesbank alarmberichten uit vanuit Rome: “De vraag is of een land met een extreem hoge schuldratio geen risico’s inhoudt voor het succes van de eigen stabiliseringsinspanningen en voor de hele monetaire unie.” Maar de politici negeerden de alarmkreten en zetten het project gewoon door. 

Machtscentralisatie
Staatsdocumenten van de jaren ’90 van vorige eeuw tonen aan dat Europa als monetaire unie bijna onmogelijk kan functioneren. Politiek opportunisme heeft altijd de overhand gehaald, en blijft dit ook vandaag nog doen.
De euro is nu veertien jaar oud en al twee jaar in crisis. Berlijn begint eindelijk te beseffen dat het zo niet verder kan. Maar net als in de aanloop van de introductie van de eenheidsmunt draaien ook vandaag de hervormingsmaatregelen op weinig anders uit dan op de centralisering van de macht in handen van Brusselse eurocraten. 

Zie ook: 





Despair, you farmers, wail, you vine growers; grieve for the wheat and the barley, because the harvest of the field is destroyed.  Joel 1:11 

The number 11 of Chaos and hardship.
Be ye ashamed - This is a just cause why you should lament and enquire why God is so displeased with you, with The Nations! Selah. 

Jeremiah 9:12
What man is wise enough to understand this? Who has been instructed by the LORD and can explain it.

Why has the land been ruined and laid waste like a desert that no one can cross?

The Golden Calf rebellion  

Jeremiah 5:22  Should you not fear me?" declares the LORD. "Should you not tremble in my presence? I made the sand a boundary for the sea, an everlasting barrier it cannot cross. The waves may roll, but they cannot prevail; they may roar, but they cannot cross it. 

Amos 5:16  Therefore this is what the Lord, the LORD God Almighty, says: "There will be wailing in all the streets and cries of anguish in every public square. The farmers will be summoned to weep and the mourners to wail.
Turn again, we beg you, God of Armies. Look down from heaven, and see, and visit this vine. 

Psalm 80:14  For Thy Judgments are made Manifest. The Mighty Arm of God is to be revealed in bringing to naught the powers of evil. 

And especially all the great enemies over whom they had been victorious.
Who will not fear, O Lord, and Glorify your name? For You alone are Holy.
All nations will come and worship You, for your righteous acts have been revealed.”  Revelation 15:4 

In Prayer and on the watch.
Blessings,

Josie

 

Bron: Express.be 

Tidak ada komentar:

Posting Komentar