De inmiddels bij de Heer zijnde Amerikaanse evangelist David Wilkerson stond erom bekend wars te zijn van vaste doctrines over de in de Bijbel voorzegde eindtijd, waar we momenteel in leven. Zo geloofde Wilkerson niet in wat velen geloven: de Opname vóór de Grote Verdrukking (de Toorn van God). In 1998 sprak de net geen 80 jaar oud geworden Godsman over een droom, die hij in dat jaar had over hoe de terugkeer van Jezus voor de zijnen dan wél zou kunnen geschieden…
'Ik krijg niet veel dromen en preek er al helemaal niet vaak over', zo begon Wilkerson. 'Ik ben namelijk een bijbelleraar, en alles wat niet overeenkomt met het Woord van God moet totaal worden verworpen. Ik vertel u alleen, dat God mijn ziel heeft wakker geschud dat ik hier vaker over moet spreken... U moet echter weten dat dit géén doctrine is, geen nieuwe openbaring, maar enkel de Heilige Geest die me ertoe aanzet en tot mij spreekt over Zijn komst. Bedenk dat ik hier géén nieuwe leer van wil maken. Ik heb niet veel vertrouwen in dromen, aangezien iedere droom of visioen of openbaring absoluut binnen het raamwerk van de Schrift (de Bijbel) moet passen.'
Mijn droom
'In mijn droom werd ik plotseling wakker en wist ik dat ik was weggerukt. Ik was opgenomen en bevond me in een soort voertuig (lett. conveyance = rijtuig), dat ik niet kon zien. Er waren ook anderen aanwezig en tevens een engel van de Heer. Ik kreeg de indruk dat we ons zeer snel door straten en huizen bewogen. Dit voertuig kende geen obstakels en ik had het gevoel dat ik op weg was naar Huis, dat ik gered was, dat de Heer was teruggekomen.'
'Ik werd verzameld door de engel van de Heer, door zijn voertuigen, waar er vele duizenden van zijn. De komst van de Heer was als de bliksem van het oosten naar het westen... het leek alsof het heel snel ging, maar ik zag het in slow-motion gebeuren. Ik kon het voertuig zelf niet zien, noch een bestuurder of engel, ik wist slechts dat ik meegenomen werd en dat het snel gebeurde, en dat allerlei mensen uit hun huizen en van de straten werden weggerukt.'
Achtergelaten…
'Ik herinner me vooral dat we in een specifiek huis gingen, waar drie mensen waren die ik herkende; twee waren vrienden van me en één een familielid. We gingen langs hen heen en plotseling ervoer ik dat ze achtergelaten werden. De Heer stond me enkele korte momenten toe te ervaren hoe vreselijk het zal zijn om achtergelaten te worden als de engelen van de Heer Zijn uitverkorenen uit de vier windstreken bijeen zullen brengen.' (Mattëus 24:31 / Marcus 13:27)
'Mij werd te kennen gegeven, dat op dat moment, degenen die zichzelf christenen noemen, maar het in werkelijkheid niet zijn, die de genade van God veracht hebben door gewoon door te blijven zondigen, omdat ze zeiden dat ze het toch wel konden opbiechten en daarom nooit hun zonde opgaven, zelfs als ze slapen, zullen beseffen dat de Heer is gekomen.’
‘Ik zag handen omhoog gaan en mensen strekten zich uit. Ik schreeuwde dat ze naar buiten moesten komen, alsof ik dacht dat ze dan opgenomen zouden kunnen worden. Maar we gingen snel verder en ik ervoer iets dat ik nog nooit van mijn leven gevoeld heb, ondanks het feit dat mijn vader en grootvader mij altijd onderwezen hebben over de komst van de Heer.'
In een oogwenk
'De Bijbel zegt dat we in een oogwenk veranderd zullen worden. Plotsklaps zal ons sterfelijke lichaam worden verheerlijkt. Volgens de Bijbel moeten we ons hier op voorbereiden en er klaar voor zijn, het verwachten, omdat Hij volgens de Bijbel komt voor diegenen die naar Hem uitzien. En degenen die Hem verwachten, zullen, zelfs als ze slapen, worden meegenomen, ook al is het midden in de nacht.'
Vreselijk gevoel voor de achterblijvers
'Ik ga het nu niet hebben over de leer van de Opname en wanneer deze komt, vóór de Verdrukking, in het midden of na de Verdrukking… Wat ik u wel zeg, is dat ik voelde hoe vreselijk het zal zijn voor degenen, die het evangelie kenden en aan wie de ene na de andere oproep werd gedaan, die wisten van de genade en barmhartigheid van God, maar niet gereed waren. Ze werden niet meegenomen, ze werden niet verzameld, en ik zag hoe mensen werden achtergelaten, ons voertuig ging hen voorbij. Ik wist dat ik was gered, dat ik was verlost, dat ik naar Huis ging, maar niet die twee vrienden en dat ene familielid, en dat was een verschrikkelijk gevoel. Twee zullen slapen in één bed, de een zal aangenomen worden en de ander achtergelaten... Waak daarom, want Hij komt als een dief in de nacht. Hij zal terugkeren, mensen.'
Thuis
'Ik ervoer geen snelheid en het was ook niet alsof we reisden… Plotseling stapte ik met anderen om mij heen in een soort wolk, uit een mist, uit de tijd, de eeuwigheid in. Ik voelde niet alsof we de ruimte in gingen of iets dergelijks. Plotseling waren we daar gewoon... Thuis. We waren in de eeuwigheid en ik herinner me het gevoel van absolute sereniteit, alsof we door die wolk de eeuwigheid binnenstapten. Er was een gevoel van vrede, en om mij heen zag ik mensen hun lichamen betasten, ze voelden met hun handen aan hun gezicht. Er werd niet gejuicht en ook zag ik Jezus niet. Het gebeurde alleen zó snel, het leek op een verzamelplaats. De Bijbel zegt dat Hij zijn uitverkorenen uit de vier windstreken zal verzamelen, en plotseling zag ik mijn twee vrienden en mijn geliefde door de wolk de eeuwigheid binnenkomen.'
Ongelooflijke vrede
'Niemand keek naar elkaar en niemand omhelsde elkaar. Er was enkel vrede, een ongelooflijke vrede, en voor een moment ervoer ik hoe het was om thuis te zijn, dat de Aarde, waar ik me op bevond, verdwenen was en ik buiten het bereik van satan was. Er was geen zonde en geen mogelijkheid ooit nog verloren te gaan. Ik ben voor eeuwig de Zijne, Hij deed wat Hij beloofde dat Hij zou doen, Hij zei dat Hij zou komen met Zijn engelen en Hij deed het. Hij deed alles waar ik ooit over gepreekt heb, en alles wat ik zei was waar! Hij is genoeg, Hij is alles wat we nodig hebben!'
Alles was voorbij… en alles bleek waar te zijn
'Er was dus vrede en een vredigheid, zoals ik me nog nooit had kunnen voorstellen. De mensen waren vol ontzag, in stilte. De vrede was absoluut onbeschrijfelijk. Er heerste het gevoel dat het voorbij was, alles was nu voorbij, en alles bleek waar te zijn. Dat gevoel van realiteit en waarheid, dat dít niet de echte wereld is, maar de eeuwigheid de echte wereld is, en dat alles als een droom voorbij was gegaan - zoals de Bijbel zegt dat het vlees slechts gras is, dat opkomt en weer verdort. De tijd is slechts een klein stukje, de eeuwigheid is echter enorm. Met Zijn genade en barmhartigheid gaf God een klein stukje aan de mens, gaf hij ruimte en tijd om je te bekeren en Hem te gaan vertrouwen.'
Wat gebeurt er met de achtergelaten mensen?
'Maar God, hoe zit het dan met al degenen die er niet konden komen, die achtergelaten werden, die dachten dat ze zich voorbereid hadden en er klaar voor waren? Die zijn er nu niet. Wat gebeurt er met hen, Heer?’
‘Mensen, ik geloof dat God mij het gevoel van verlorenheid bij al die mensen deed ervaren. En toen ik aan al die mensen dacht die niet waren opgenomen, schrok ik wakker. Ik zat rechtop in mijn bed en de volgende woorden klonken als een stille donderslag in mijn hoofd: 'David, er klaar voor zijn is niet iets om mee te spotten!' Toen ging ik weer liggen en God zei:
'Mijn volk neemt dit niet serieus. Ja, ze praten erover maar ze nemen het niet serieus, en velen, velen zullen achtergelaten worden - ze zijn er niet klaar voor... Het tijdperk van genade zal spoedig worden beëindigd.'
Bron: Fivedoves.com en Xandernieuws.punt.nl
Tidak ada komentar:
Posting Komentar