Overheid kijkt uit naar RFID-chips voor een cashloze samenleving


Contant geld verdwijnt rap 























De meeste mensen denken dat een cashloze maatschappij iets is van de verre toekomst. Maar dat is helaas niet het geval. De cashloze maatschappij is misschien dichterbij dan je denkt. Voor een groot deel gaat de overgang naar een cashloze maatschappij gedwongen.  

Tegenwoordig gaat slechts 7 procent van alle transacties in de Verenigde Staten met cash, en de meeste daarvan gaan om zeer kleine bedragen. Denk maar eens even na. Waar kan je tegenwoordig nog met cash betalen? Als je een hamburger koopt of iets op de rommelmarkt, gebruik je nog cash, maar voor middelgrote of grote aankopen gebruiken de meeste mensen een andere wijze van betaling. Onze financieel systeem is drastisch aan het veranderen en cash is zeer snel iets van het verleden aan het worden. We leven in een digitale wereld, en nationale overheden en grote banken ontmoedigen het gebruik van papiergeld en munten.  

Maar wat betekent een cashloze maatschappij voor onze toekomst?
Kleven er gevaren aan een dergelijk systeem?
Dat zijn heel belangrijke vragen, maar meestal worden niet beide kanten van de zaak even goed belicht in de mainstream media. De meeste mainstream nieuwsartikelen verguizen cash en spreken van die geweldige digitale betaalmiddelen.

Zo sprak een CBS News artikel bijvoorbeeld…
dat we spoedig die ‘voddige dollarbiljetten’ niet meer nodig zullen hebben en dat de ‘greenback spoedig verleden tijd zal zijn’.
Want geld is niet alleen fysiek meer. Het is niet de centen in je spaarpot, of dat kreukelige bankbiljet… Geld is ook digitaal – het zijn streepjes en nullen in een computer, en daarom voorspellen sommige economen dat het snel gedaan zal zijn met de greenback.

’Er komt een tijd – ik weet niet wanneer, ik kan geen datum geven - dat fysiek geld niet langer bestaat,’ zei econoom Robert Reich.

De grote banken en de overheden van de geïndustrialiseerde wereld doen er alles aan om ons vrijwillig op een cashloos systeem over te laten gaan. Aan slechts 98 of 99 procent van alle transacties komt geen cash te pas, en de resterende 1 of 2 procent elimineren lijkt een natuurlijke zaak. De grote banken willen een cashloze maatschappij omdat dat veel winstgevender is. Zij verdienen miljarden dollars in kosten aan bankpassen en maken gigantische winsten op creditcards. Maar, als de mensen cash gebruiken, verdienen ze niets. Dus zijn de grote banken en de grote creditcardbedrijven grote voorstanders van een cashloze maatschappij.

De overheid ziet de overgang naar contantloos geld ook graag om de volgende redenen:

  • Cash is duur om te drukken, te controleren, te vervoeren, op te slaan en te bewaken.
  • Vervalsing blijft een probleem zo lang er papiergeld bestaat.
  • Cash heeft de voorkeur van misdadigers omdat het geen sporen nalaat. Cash afschaffen zou het veel moeilijker maken voor drugdealers, prostituees en andere misdadigers om zaken te doen.
  • En vooral, een cashloze maatschappij zou de overheid meer controle geven. De overheid zou in staat zijn vrijwel alle transacties na te trekken en ook belastingbetaling nauwkeuriger kunnen controleren.
Als je de bovenstaande factoren begrijpt, snap je beter waarom het gebruik van cash steeds meer wordt gedemoniseerd. Overheden over de hele wereld stellen het gebruik van cash steeds vaker in een negatief daglicht. Volgens de Amerikaanse overheid wordt cash betalen in bepaalde omstandigheden zelfs beschouwd als een ‘verdachte handeling’ die aan de overheid moet worden gemeld!

Zie je wat er gebeurt?
Cash gebruiken brandmerkt je tegenwoordig als potentiële misdadiger.
In Canada zoeken ze naar manieren om zelfs munten af te schaffen, zodat de mensen andere betalingsvormen kunnen gebruiken voor al hun transacties.
De Royal Canadian Mint richt zich op de toekomst met de MintChip, een nieuw product dat een digitale vervanging voor munten zou kunnen worden.
In Zweden wordt er in slecht 3 procent van alle transacties nog cash gebruikt. Hier volgt een stuk uit een recent artikel uit de Washington Post:

In de meeste Zweedse steden neemt men in bussen geen cash meer aan; kaartjes zijn prepaid of worden met een sms gekocht. Een klein maar groeiend aantal bedrijven accepteert alleen kaarten, en sommige bankkantoren — die geld verdienen met elektronische transacties — gebruiken helemaal geen cash meer.
‘Er zijn steden waar het helemaal niet meer mogelijk is een bank binnen te gaan voor cash,’ klaagt Curt Persson, voorzitter van de Zweedse nationale ouderenorganisatie.

In Italië zijn alle zeer grote cashtransacties verboden. Al eerder werd de grens voor het gebruik van cash in een transactie teruggebracht tot het equivalent van slechts een paar duizend dollar. Maar in december stelde premier Mario Monti een nieuwe grens voor ongeveer $1300 voor cash transacties.

En zo gaan veel overheden over op een cashloze maatschappij. Ze stellen een bovengrens en blijven die voortdurend verlagen.
 




Maar is een cashloze maatschappij echt veilig?
Natuurlijk niet. Bankrekeningen kunnen worden gehackt. Creditcards en bankpassen worden gestolen. De diefstal van identiteit neemt een grote vlucht over de hele wereld.
Dus werken bedrijven wereldwijd koortsachtig om al deze cashloze systemen veel veiliger te maken.


Overstap naar biometrische identificatiesystemen
In de toekomst gaan nationale overheden en grote financiële instellingen onvermijdelijk over op biometrische identificatiesystemen om de misdaad in het financiële systeem te bestrijden. Veel van deze identificatiesystemen zijn behoorlijk geavanceerd.

Kijk maar eens wat IBM bijvoorbeeld heeft ontwikkeld
Dit komt uit een recent IBM persbericht:
Je hoeft geen talloze wachtwoorden meer voor diverse logins te maken, bij te houden of te onthouden. Stel dat je naar een geldautomaat kunt gaan en gewoon geld trekken, door je naam in te spreken of in een kleine sensor te kijken die het unieke patroon van je netvlies kan herkennen. Of dat je zo je bankrekening kunt checken op je mobiel of je tablet.
Ieder mens heeft een unieke biologische identiteit en daarachter zitten data. Biometrische gegevens – FDs, netvliesscans en voicefiles – worden vermengd door software om je DNA-unieke online wachtwoord aan te maken.
Slimmere systemen die multi-factor biometrie worden genoemd, kunnen deze informatie in real-time gebruiken om te checken als iemand probeert bij je informatie te komen, het past op je unieke biometrische profiel en de poging wordt toegestaan.

Het komt eraan!
In de toekomst kun je, als je niet je biometrische identificatie informatie afgeeft, worden buitengesloten van het hele financiële systeem.
Een andere methode, die kan worden gebruikt om financiële identificatie veiliger te maken, is de implanteerbare RFID microchip.
Ja, er is nogal wat verzet tegen dit idee, maar feit is dat het gebruik van RFID-chips bij dieren en mensen zich snel uitbreidt.

Sommige Amerikaanse steden hebben implantatie van een microchip bij alle honden en katten al verplicht gesteld, zodat ze kunnen worden opgespoord.

In de hele Verenigde Staten moeten werknemers badges dragen, die RFID-chips bevatten, en in sommige gevallen eisen werkgevers van hun werknemers dat ze RFID chips in hun lichaam geïnjecteerd krijgen.

RFID-chips worden steeds vaker geïmplanteerd in de bovenarm van patiënten met Alzheimer. Het idee is dat het de zorgverleners helpt om Alzheimerpatiënten die verdwalen, op te sporen.
In sommige landen zijn microchips nu zelfs ingebed in schooluniformen om te zorgen dat de leerlingen niet spijbelen.

Zie je waar dit naar toe gaat?
Sommige bedrijven ontwikkelen RFID technologieën, die niet hoeven te worden geïnjecteerd. Een bedrijf, genaamd Somark,heeft chiploze RFID inkt ontwikkeld, die direct op de huid van een mens of dier wordt aangebracht. Deze "RFID tatoeages" worden in ongeveer 10 seconden met micronaalden en herbruikbare applicator aangebracht, en ze kunnen worden gelezen met een RFID reader vanaf 1,50 meter afstand.

Zou jij een RFID tatoeage nemen als de overheid of je bank je dat vroeg?
Sommige mensen zijn echt enthousiast over deze nieuwe technologieën.
Een columnschrijver, genaamd Don Tennant, schreef bijvoorbeeld een artikel getiteld "Chip Me – Please!" waarin hij blijk gaf van zijn grote enthousiasme voor een implanteerbare microchip, die al zijn medische informatie zou bevatten…’Ik zou vooraan staan in de rij om zo’n implantatie te krijgen.’

Maar zitten er gevaren aan een systeem dat volledig digitaal wordt?
Wat bijvoorbeeld als een vernietigende EMP aanval ons elektriciteitsnet zou wegvagen en de meeste computers? Hoe zouden we verder kunnen functioneren?
Helaas denken de meeste mensen niet aan dat soort zaken.

Onze wereld verandert sneller dan ooit te voren
We zouden goed moeten nadenken waar al deze veranderingen ons heen voeren. Dat onze technologie voortgang boekt, betekent niet dat onze wereld beter wordt.
Er zijn miljoenen, die absoluut niets met biometrische identificatiesystemen of RFID implantaten te maken willen hebben. Maar de mainstream media blijven doorgaan met te zeggen dat niets de komende veranderingen kan stoppen. Een recent CBS News artikel zei het volgende:
‘De meeste mensen zijn het erover eens dat een cashloze maatschappij niet alleen onvermijdelijk is, maar al een feit.’

Zie ook: 

Goverment seeking Biometric RFID CHIPS for a Cashless Economy.

Gepubliceerd op 29 jun 2012 door adrinilinjunky 




Posted: Eindtijdnieuws.blogspot.com en méér onthullende artikelen Facebook.com/Eindtijdnieuws

Tidak ada komentar:

Posting Komentar