Eind vorige eeuw kwamen de eerste signalen dat de zee eindig bleek. Als resultaat van de overbevissing zijn we in groten getale vis gaan kweken, zoals bijvoorbeeld de Tilapia en Pangasius, die u vast wel in de supermarkt heeft zien liggen.
De kweek van Pangasius vindt voornamelijk plaats in Azië en is de afgelopen decennia geëxplodeerd. In 1990 werd er nog zo'n 10.000 ton gekweekt, tegenover 1,1 miljoen ton in 2008. Eén derde hiervan komt terecht op de Europese markt.
De Pangasius stelt weinig eisen
Pangasius is een van de makkelijkste vissen om te kweken, omdat de vis weinig eisen stelt aan het leefmilieu. De waterkwaliteit is dan ook niet belangrijk voor de overleving van de vis. In Azië wordt Pangasius voornamelijk gekweekt in de Mekong delta in Vietnam. Dit is één van de zwaarst vervuilde rivieren ter wereld, met onder andere DDT, PCB's, arseen en een bonte mix van bestrijdingsmiddelen. Alhoewel de vis hier zelf niet dood van gaat, komen deze stoffen wel terecht in het vlees zelf. En zo komen deze giftige stoffen ook op uw bord terecht.
Bij het kweken van Pangasius wordt ook veelvuldig gebruik gemaakt van geneesmiddelen tegen parasieten. Ook krijgen de vissen pre- en antibiotica toegediend, en wordt het bestrijdingsmiddel trifluralin gebruikt om plantengroei tegen te gaan in de kweekvijvers. Dit is een stof, die in Europa verboden is wegens zijn moeilijk afbreekbare eigenschappen, en het feit dat deze stof zich gemakkelijk ophoopt in de voedselketen.
Hormoonextract
Daarnaast geven veel kwekers de vrouwelijke pangasius een hormoonextract, dat gewonnen wordt uit de urine van zwangere vrouwen. Hierdoor groeit de vis sneller en legt zij meer eieren. Wanneer de vis uiteindelijk geoogst wordt, krijgt deze een injectie met het conserveermiddel pentanatriumtrifosfaatoplossing (E451). Hierdoor wordt de visfilet zo'n 10 a 20% zwaarder.
Deze vis, die barst van de gifstoffen en geneesmiddelen, is te koop in uw supermarkt!
Terwijl de Nederlandse overheid verbiedt om paling te eten uit bepaalde gebieden in de Maas, vanwege dioxine vervuiling, laten we deze zwaar vervuilde vis gewoon toe op de Nederlandse markt. Hoe is dit mogelijk?
En er zit nóg een luchtje aan
Behalve dat consumptie van deze vissoort een directe bedreiging is voor de gezondheid, zit er ook nog een ander luchtje aan deze vis. De productie is namelijk allesbehalve eerlijk. Langs de Mekong rivier is een systeem ontstaan, waarbij de boeren ontzettend worden uitgebuit. Omdat zij het voer voor de vissen niet kunnen betalen, krijgen ze het voer van handelaren in ruil voor de gehele oogst. Daarvoor krijgen de boeren, naast het voer, slechts een kleine compensatie, die zo laag is dat de boeren op de armoedegrens leven. Ondertussen betalen wij hier in Nederland zo'n 7 a 10 Euro per kilo vis.
Het leek eens zo mooi om vis te kweken, maar het is uitgelopen op een regelrechte ramp. Zowel voor de consument, als voor het milieu en de arme viskweker.
Bron: 8965.cleverreach.de
Posted: Eindtijdnieuws.blogspot.comen méér onthullende artikelen Facebook.com/Eindtijdnieuws
Tidak ada komentar:
Posting Komentar